საქართველოს უზენაესი სასამართლო
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს განცხადება
გამოქვეყნებულია: 27/03/2018
საქართველოს უზენაესი სასამართლო ეხმაურება უზენაესი სასამართლოს შენობასთან ნარკოდანაშაულში მსჯავრდებულის - რომან ნაკაშიძის მხარდამჭერების საპროტესტო აქციას, რომელთა მოთხოვნა იყო საკასაციო საჩივრის განხილვა.
საქართველოს უზენაესი სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატამ 2018 წლის 20 მარტს მიიღო გადაწყვეტილება საკასაციო საჩივრის დაუშვებლად ცნობის შესახებ რომან ნაკაშიძის სისხლის სამართლის საქმეზე, რომელიც გაგზავნილ იქნა მხარეებთან.
ბათუმის საქალაქო სასამართლოს 2017 წლის 6 იანვრის განაჩენით რომან ნაკაშიძე ცნობილიქნა უდანაშაულოდ და გამართლდა საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 260–ე მუხლის პირველი ნაწილით (ნარკოტიკული საშუალების უკანონო შეძენა, შენახვა), 262–ე მუხლის პირველი ნაწილით (ნარკოტიკული საშუალების უკანონოდ შემოტანა), 260–ე მუხლის მეორე ნაწილით (ახალი ფსიქოაქტიური ნივთიერების უკანონო შეძენა, შენახვა), ამავე მუხლის მესამე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით (დიდი ოდენობით ნარკოტიკული საშუალების უკანონო შეძენა, შენახვა), 262–ე მუხლის 11–ლი ნაწილითა (ახალი ფსიქოაქტიური ნივთიერების უკანონოდ შემოტანა) და ამავე მუხლის მეორე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით (დიდი ოდენობით ნარკოტიკული საშუალების უკანონოდ შემოტანა) წარდგენილ ბრალდებაში.
ქუთაისისსააპელაციო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატის 2017 წლის 3 აგვისტოს განაჩენით გაუქმდა გასაჩივრებული განაჩენი რომან ნაკაშიძის უდანაშაულოდ ცნობისა და გამართლების შესახებ. რომან ნაკაშიძე ცნობილ იქნა დამნაშავედ საქართველოს სსკ-ის 260–ე მუხლის პირველი ნაწილით, სსკ–ის 262–ე მუხლის პირველი ნაწილით, სსკ–ის 260–ე მუხლის მეორე ნაწილითა და ამავე მუხლის მესამე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით, სსკ–ის 262–ე მუხლის 11–ლი ნაწილითა და ამავე მუხლის მეორე ნაწილის „ა“ ქვეპუნქტით და საბოლოოდ, სასჯელის სახედ და ზომად განესაზღვრა 8 წლით თავისუფლების აღკვეთა.
საქართველოს უზენაესმა სასამართლომ მსჯავრდებულ რომან ნაკაშიძის ინტერესების დამცველის, ადვოკატ ლაშა შუკაკიძის საკასაციო საჩივარი ცნო დაუშვებლად, ვინაიდან მიიჩნია, რომ იგი არ აკმყოფილებდა სსსკ-ის 303-ე მუხლით გათვალისწინებულ დასაშვებობის კრიტერიუმებს. გასაჩივრებული განაჩენი კანონიერია და წარმოდგენილი მტკიცებულებები გონივრულ ეჭვს მიღმა სტანდარტით ადასტურებს მსჯავრდებული პირის ბრალეულობას.